7 Temmuz 2012 Cumartesi

okunması ve hep hatırlanması gereken bir yazı( oğluma/kızıma)

Benim yaşlandığımı düşündüğün gün
Sabırlı ol lütfen ve beni anlamaya çalış…

Yemek yerken üstümü kirletirsem… üzerimi değiştirecek gücüm yoksa.
Lütfen sabırlı ol. Benim sana bir şeyler öğretmek için seninle ilgilendiğim zamanları hatırla...

Seninle konuşurken, sürekli aynı şeyleri 1000 kere tekrarlıyorsam… sözümü kesme beni dinle.

Sen küçükken, uyuyana kadar sana aynı hikayeyi 1000 defa tekrar tekrar okumak zorunda kalıyordum.

Banyo yapmak istemediğimde;

Beni utandırma yada azarlama…

Seni banyoya götürmek için icat ettiğim küçük yöntemlerimi ve oyunlarımı hatırla…

Yeni teknolojiler karşındaki cahilliğimi görürsen… bana zaman tanı ve beni yüzünde alaycı bir gülümsemeyle izleme…

Bazı zamanlarda unutkan olursam yahut konuşmalarımızda ipin ucunu kaçırırsam… lütfen hatırlamam için gerekli zamanı bana tanı… eğer hatırlayamazsam, sinirlenme… çünkü asıl önemli olan benim konuşmam değil, senin yanında olabilmem ve senin beni dinliyor olmandır.

Ben sana bir sürü şeyi nasıl yapacağını gösterdim…

İyi yemek yemeyi, iyi giyinmeyi… yaşamı göğüslemeyi…

Eğer birşey yemek istemezsem, baskı yapma bana. Ne zaman yemem yada yememem gerektiğini ben gayet iyi bilirim.

Ve yaşlı bacaklarım yürümeme izin vermediğinde...

… bana elini ver…

Tıpkı, benim sana ilk adımlarını atarken verdiğim gibi.

Ve bir gün artık daha fazla yaşamak istemediğimi söylediğimde… ve ölmek istediğimi…

kızma… Birgün anlayacaksın…

yaşımın; zevk alma değil artık idareten yaşama yaşı olduğunu anlamaya çalış,

Bir gün şunu anlayacaksın:

hatalarıma karşın hep senin için iyi olanı gerçekleştirmeye çabaladım ve

senin yolunu hazırlamaya çalıştım

Senin yanında olduğumda üzgün, kızgın yada güçsüz hissetme kendini.

Benim yanımda olmalısın, beni anlamalısın ve bana yardım etmelisin.

Yürümeme yardımcı ol… ve yolumu sabır ile, sevgi ile bitirmeme....



Benim için yaptıklarını, bir gülümseme ve senin için her zaman taşıdığım çok derin bir sevgi ile geri ödeyebilirim ancak.

Seni çok seviyorum oğlum/kızım….
Ve hep seveceğim…




1 yorum:

  1. yazını okurken çok duygulandım...
    gözlerim doldu...
    henüz bir çocuğum yok...
    ama annemi babamı çok seviyorum...
    onlar hiç yaşlanmasın istiyorum....
    bazen onlara baktıkça üzülüyorum...
    Allah çok şükür henüz gençler yani orta yaştalar 50 li yaşlarda....
    onları çok seviyorum....
    onlara birşey olmasını hiç istemiyorum...
    yani şu an bunları yazarken bile inanki gözyaşlarımı tutamadım ve yanaklarımdan süzülüyor...
    nebileyim duygulandım....
    onlara birşey olursa ben ne yaparım diye ara ara aklıma geliyor...
    fırsat buldukça onlarla vakit geçirmeye çalışıyorum...
    onları göremeyince de çok özlüyorum...
    insan oğluyuz değil mi?
    hepimiz bir gün öleceğiz...
    her canlı birgün ölümü tadacaktır...
    hiç bıkmadan usanmadan ne olursa olsun her halde yanlarında olacağım...
    belki anne olursam annemi daha iyi anlayacağım...
    neyse çok konuştum....
    paylaşım için teşekkürler canım....
    kocaman sevgiler....

    YanıtlaSil

yorumlarınız benim için değerli...