Erteliyoruz hayalleri,umutları... Ya nasip..
Arşivime gözüm takıldı bugün 2011 de başlamışım ilk blog yazmaya kızım o zaman 1,5-2 yaşlarındaydı şimdi 4 oldu sayılır. Nasıl da geçiyor zaman ele avuca sığmıyor,tutulmuyor.
hızına yetişilmiyor.
Anneyim ben...
Rabbime şükürler olsun ki anneyim heran yanımda olan minicik bir kalbim var yüreğim var. hani yüzüne baktığınızda herşeyi unutturan sizi gülümseten içinize sıcacık akan o duygu başka kimin gözlerine baktığınızda bu duyguyu hissediyorsunuz hiç kimsenin rabbim bu duyguyu hakkıyla yaşamayı, hakkıyla anne olabilmeyi nasip etsin.
Evlat diyince yaprak titriyor zira...
Tatlı telaşlarımız var bu ara...
Güzel bekleyişlerimiz...
Yeni bir sayfa açmak için sayılı günlerimiz var.
Hayırlısıyla inşalah...
Allah'a emanet nefeslerim.
Hani gecenin bir yarısı rüya görüp korkarak odasından yanıma gelip sokulan o minicik can varya işte o herşeye bedel babası ne kadar gel kızım diye sarılmak istese de o anda yok illa anne annemm. Rabbim çoçukları anasız babasız bırakmasın.
ona sarılarak uyuduğum uykular en huzurlu uyuduğum uykular sanırım.
Ne güzel yazmışsın annelik başka bir duygu herşeye bedel..... Sanırım 2.meleğin gelmesine az kaldı Rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin....
YanıtlaSiltatlı telaşlarının son zamanları değil mi :)
YanıtlaSildoğum fotoğrafçısı bul hemen benim tek pişmanlığım doğum tofoğrafçısı olmayışıydı :)
yağmur nisayı öptüm çokkkk
sabah okudum güzel yazını yorum bırakamadan çıktım bebiş geliyor sanırım diye düşündüm arkadaşlarınızın yorumlarını okuyunca yanılmadığımı gördüm.
YanıtlaSilsağlıkla bir avaz da kucağında olsun inş. sevgiler.